طرح آبادانی و پیشرفت منظومه‌های روستایی

طرح آبادانی و پیشرفت منظومه‌های روستایی در قالب رویکرد آمایشی در طرح‌ریزی روستایی، کوشش دارد تا ضمن توجه به دگرگونی‌های اخیر در محیط‌های روستایی و همچنین تحولات جاری در روابط و پیوند‌های روستایی- شهری، چهارچوبی نوین برای عرصه‌های مطالعاتی و نیز اجرایی در سطح سکونتگاه‌های روستایی کشور فراهم کند.

چهارچوب این طرح برآمده از تجربیات چندین ساله بنیاد مسکن انقلاب اسلامی (و سایر نهادهای مرتبط) در محیط­های روستایی کشور است.

ضرورت طرح

– نارسایی ساختاری-کارکردی روستاها و بروز مشکلات و مسائل مربوط به ناهمگونی‌های مکانی-فضایی و رشد نامناسب شهرها.

– بازنگری در رویکردهای بخشی‌نگر به توسعه نظام سکونتگاهی کشور و تحول آن به نگاه آمایشی در طرح‌ریزی در قالب شبکه‌های محلی و ناحیه‌ای.

– تأکید بر فنون و شیوه‌های مشارکت‌جویانه در مطالعه وضع موجود و تبیین نیازها و تقاضاها.

– لزوم نگاه تقسیم‌کار فضایی بین سکونتگاه‌های روستایی-شهری و تبیین جایگاه هریک از آن‌ها.

– کوشش در راستای تسهیل و تسریع فرآیندهای اجرای آبادانی و پیشرفت روستاها با تقویت نقش اجتماع محلی و تسهیلگران در اجرای اقدامات روستایی.

ارزش‌ها

یکپارچه بودن آبادانی و پیشرفت

یکپارچگی به معنای در کنار هم قرار گرفتن نظام­وار و متعادل است و همه ابعاد طرح‌ریزی را شامل می‌شود، از مفاهیم، نظریه‌ها، رویه‌ها، فرایندها و ساختارها گرفته تا عرصه‌ها و عملیات طرح‌ریزی و همچنین ترکیبی از ابعاد طبیعی-بوم شناختی، اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، کالبدی-فضایی و مدیریتی-نهادی است. در بخش راهبردی نگاهی یکپارچه به طراحی راهبردها وجود دارد و در مراحل ساختاری-اجرایی تأکید بر طرح‌ها و طرح‌های اثربخش و کلیدی دارد. مفهوم یکپارچگی بر اصولی کلیدی نظیر تعادل اکولوژیک، انسجام اجتماعی، اقتصاد درون‌زای محلی، یکپارچگی فضایی و حکمروایی محلی استوار است.

 هماهنگ بودن آبادانی و پیشرفت

هماهنگ بودن هم‌راستا با یکپارچه بودن آبادانی و پیشرفت به معنای تحولی متعادل در تمام ابعاد است که به‌واسطه هماهنگی و همراهی بین‌بخشی دستگاه‌های متولی در سطح استان و شهرستان پدید می‌آید. این هماهنگی منجر به تشریک‌مساعی و همکاری نزدیک دستگاه‌ها برای تحقق آبادانی و پیشرفت در سطح منظومه است. این هماهنگی و هم‌افزایی دستگاه‌ها هم در تهیه و هم در اجرا ضرورت دارد.

 فراگیر بودن آبادانی و پیشرفت

با توجه به تنوع سرزمینی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی کشور، روستاها به‌عنوان واحدهای اجتماعی- جغرافیایی و اجتماع محلی با توجه به امکانات و ظرفیت‌هایشان باید از اثرات توسعه برخوردار شوند. روستاهای بزرگ در کنار روستاهای متوسط و کوچک و شهرها و همچنین اقشار مختلف روستا به‌ویژه اقشار حاشیه‌ای، آسیب‌پذیر و فقیر در کنار اقشار دیگر یک کل یکپارچه را تشکیل می‌دهند. توجه صرف به روستاهای بزرگ و دارای قابلیت و همچنین اقشار صاحب نفوذ و قدرت سبب بی‌عدالتی اجتماعی-فضایی خواهد شد.

پایدار بودن آبادانی و پیشرفت

پایداری به معنی ترغیب توسعه فعالیت‌های انسانی در عین حفاظت از محیط (طبیعی-بوم شناختی)، اثربخشی عدالت‌جویانه اقتصادی و برابری اجتماعی است. ایجاد زمینه‌های هر چه گسترده‌تر برای گفتگو و مشارکت مداوم تمام آحاد ذی‌ربط منظومه روستایی در روند تصمیم‌گیری‌ها و طرح‌ریزی پیشرفت و آبادانی، اجرا، پایش و ارزشیابی فراهم می‌آید که تضمین‌کننده پایداری آبادانی و پیشرفت است.

اصول محتوایی

  • توجه به تعادل اکولوژیک در ایجاد و گسترش فعالیت­های توسعه­ای-عمرانی.
  • تأکید بر اقتصاد درون‌زای محلی با توجه به الزامات محلی- منطقه­ای در اجرای طرح.
  • توجه به ظرفیت­های بومی- فرهنگی (دانش بومی) مؤثر بر آبادانی و پیشرفت.
  • تأکید بر تقویت جریان­ها و پیوندهای بین سکونتگاهی و بین منظومه­ای.
  • اصل مدیریت مشارکتی آبادانی و پیشرفت منظومه روستایی.
  • تأکید بر ایجاد و توسعه شبکه­های اجتماعی-فضایی مبتنی بر جامعه، اقتصاد و مکان.

اصول فرایندی

  • تأکید بر مشارکت و تشریک‌مساعی کلیه دست­اندرکاران (نهادهای روستایی، دستگاه­های اجرایی، نهادهای عمومی، بخش خصوصی و …) در فرآیند تهیه و اجرای طرح.
  • تحقق سند آبادانی و پیشرفت منظومه (چشم‌انداز، سازمان فضایی، راهبردها و…) در فرآیند اجرای طرح.
  • بهره‌گیری از شیوه­های متنوع تأمین منابع مالی برای ایجاد و گسترش فعالیت­های توسعه­­ای-عمرانی.
  • تأکید بر ایجاد شبکه­های دانشی در سطح منظومه.
  • ظرفیت­سازی و آموزش دست­اندرکاران.
  • پایدارسازی اقدامات اجرایی باهدف انتقال مدیریت به نهادها و اجتماع محلی.
  • نظارت، پایش و ارزشیابی مستمر اقدامات اجرایی.
  • تأکید بر نقش تسهیلگران در فرآیند تهیه و اجرا، پایش و ارزشیابی طرح.
  • مستندسازی، اطلاع‌رسانی و ترویج اقدامات.

جایگاه طرح

طرح آبادانی و پیشرفت منظومه‌های روستایی بر اساس ماده 27 و اسناد تفصیلی قانون طرح ششم توسعه و بند ح ماده 194 قانون طرح پنجم توسعه، در ذیل طرح آمایش استان و سایر طرح‌های فرادست تهیه می‌شود.

این طرح به لحاظ جایگاه، فرادست طرح‌های نقطه‌ای روستایی (طرح توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی، طرح‌هادی روستایی و طرح‌هادی روستایی با رویکرد گردشگری) و طرح‌های دیگر (اعم از موضعی و موضوعی) در سطح منظومه قلمداد می‌گردد. شایان ذکر است در سال 1402طرح منظومه‌های روستایی به تصویب هیئت وزیران رسیده است.

اهداف طرح:

  • بهره‌برداری سازگار و پایدار از منابع طبیعی- بوم‌شناختی.
  • افزایش تاب‌آوری منظومه در مقابل مخاطرات محیطی.
  • تقویت مشارکت دست‌اندرکاران کلیدی در فرآیند توسعه منظومه.
  • تقویت شبکه تعاملات اجتماعی.
  • تقویت اقتصاد محلی در پیوند و همگرایی با اقتصاد منطقه‌ای و ملی.
  • انتظام فضایی- شبکه‌ای منظومه هماهنگ با منظومه‌های مجاور (با نگاه یکپارچه به شهر و روستا).
  • توسعه زیرساخت‌ها و امکانات رفاهی.
  • تقویت هماهنگی فرا بخشی برنامه‌های دستگاه‌های مرتبط.
طراحی سایت و سئو : سامان مارکتینگ